''Slachtoffers en nabestaanden zijn geen partij. Dat maakt het in het strafrecht heel ingewikkeld. Als je geen partij bent, heb je ook geen recht'', weet tbs-advocaat Jan-Jesse Lieftink.

In de nabije toekomst komt er spreekrecht tijdens zittingen over tbs-verlenging waar mensen hun zegje kunnen doen, maar dit zal weinig uitmaken. Het verhaal van slachtoffers en nabestaanden zal geen invloed hebben op de uiteindelijke beslissing, aldus Lieftink. ''Het zal vooral over voorwaarden gaan, zoals een contactverbod. Daar mogen ze straks wat over zeggen, maar niet over het wel of niet beëindigen van de behandeling.''

Hij benadrukt: ''Tbs is geen straf. Het is een maatregel die is gericht op terugkeer in de maatschappij. Dat is het primaire doel. Als je dat doel volgt, is een nabestaande minder belangrijk.''

Levenslang reclasseringstoezicht

Wat als een tbs'er vrijkomt? Heuveling-van Beek pleit ervoor dat bepaalde daders na hun straf en behandeling levenslang gevolgd worden door de reclassering. Ze noemt moordenaars, verkrachters en pedofielen. ''Je kunt wel beginnen over de privacy, maar dat recht heb je wel verspeeld. Je hebt zoiets ergs gedaan. Geldt het recht op privacy meer dan nog meer doden of nog meer kinderen met een verwoest leven? De reclassering kan bijvoorbeeld controleren of iemand zijn medicatie neemt.''

Advocaat Jan-Jesse Lieftink reageert hierop dat zo'n levenslange toezichtmaatregel reeds bestaat. De gedragsbeinvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel (afgekort GVM-) maatregel. Binnen die maatregel kan de reclassering toezicht uitoefenen op gedetineerden of tbs-gestelden die een blijvend gevaar vormen voor de samenleving.