Hoe de twee tbs’ers die zondagavond ontsnapten, aan een mes en vuurwapen kwamen? Daarover wil kliniek De Kijvelanden in Poortugaal, noch het Openbaar Ministerie Rotterdam iets kwijt. De details van de vlucht, waarbij een medewerker is gegijzeld, worden onderzocht. Wel is duidelijk dat Dennie M. de naam is van de 37-jarige patiënt die na een achtervolging werd doodgeschoten door de politie.

“Namens zijn nabestaanden vraag ik om rust”, zei M.’s advocaat Jan-Jesse Lieftink. M. kreeg tbs voor de ontvoering van een vijftienjarige jongen in 2010 en kwam vorig jaar in het nieuws, omdat hij heimelijk videobeelden vanuit verschillende tbs-klinieken op YouTube had gezet.

Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Om rumoer te beperken wil Lieftink niet ingaan op het leven van M.. Wel zag de advocaat frustratie bij M., iets wat hij ziet bij tientallen tbs’ers die hij bijstaat. “Het gros van de incidenten komt daaruit voort. Die frustratie heeft te maken met de stoornissen van patiënten, maar voor een groot deel ook met het systeem.

Vaak blijven cliënten daarin onnodig lang hangen, terwijl het doel van tbs is om mensen met zware problemen terug te laten keren in de maatschappij.”

Personeelsgebrek

Het tbs-stelsel staat onder druk, ziet Lieftink. “Na iedere zaak waarin het misgaat, wordt het hele systeem weer onder de loep genomen en scherpen klinieken de regels onder politieke en maatschappelijke druk aan. Dat leidt juist tot meer frustratie onder tbs’ers en mogelijk tot meer recidive. Terwijl: incidenten horen erbij. Je krijgt het nooit honderd procent veilig. En ontsnappingen als deze komen al helemaal zelden voor.”

Ook wijst de advocaat naar het personeelsgebrek in de tbs-sector. Patiënten als M. worden meermaals overgeplaatst, therapieën kennen wachtlijsten en verlofaanvragen blijven liggen, waardoor de behandelduur van tbs’ers toeneemt. “De groep mensen die onterecht binnen wordt gehouden, is groter dan de groep die onterecht naar buiten mag.”